Дзіва савецкага кіно: 9 самых яркіх роляў Маргарыты Церахавай

Опубликованно 31.10.2018 02:42

Маргарыта Церахава

Адна з тых, без каго немагчыма ўявіць савецкі кінематограф, — Маргарыта Церахава. На гэтым тыдні каханай акторцы некалькіх пакаленняў спаўняецца 76 гадоў (25 жніўня — дзень яе нараджэння). На жаль, Церахава даўно не здымаецца, цяпер яна сканцэнтравана на сваё здароўе, але ў нашай памяці працягваюць жыць гераіні, якіх яна выканала ў культавых карцінах.У мінулым Маргарыта Церахава — прызнаны сэкс-сімвал айчыннага кіно, пры гэтым якая лічылася самай загадкавай актрысай савецкага экрана. Рэжысёры, якія працавалі з ёй, казалі пра яе "адмоўным абаяльнасць" — ўменні быць адначасова прыцягальнай і адштурхвалай. Якія фільмы трэба паглядзець, каб пераканацца ў тым, што Церахава — сапраўдная дзіва нашага кіно? Расказваем у нашым матэрыяле.

"Бягучы па хвалях"

У адной з першых сваіх роляў Маргарыта зачаравальна добрая: чаго варта адна толькі сцэна, у якой яе гераіня з'яўляецца да галоўнаму герою ў вобразе бачання.

25-гадовая актрыса, нядаўна скончыла студыю пры Тэатры імя Массавета, да моманту здымак паспела згуляць толькі ў адным фільме. Пазней ролю Бізуне Сениэль (і адначасова Фрези Грант) з "Бяжыць па хвалях" крытыкі прызналі адной з лепшых у біяграфіі Церахавай. Тут яна гуляла мяккую і добрую дзяўчыну — у процівагу сваім больш познім і больш знакамітым персанажам.

Савецка-балгарская драма была знятая па матывах класічнага твора Аляксандра Грына. Галоўную мужчынскую ролю гуляў балгарскі акцёр Сава Хашимов, з якім у Церахавай пачаўся раман. Дзеля новай любові акцёр пакінуў сям'ю, яны з Маргарытай пажаніліся, і ў іх нарадзілася дачка Ганна. Гэта быў другі шлюб актрысы, і доўжыўся ён усяго два гады.

Што тычыцца фільма, то яго па гэты дзень бачылі не так шмат гледачоў: стужка доўгі час была забароненая, паколькі сцэнар напісаў драматург і паэт Аляксандр Галіч, які знаходзіўся ў 60-е ў няласцы ў уладаў.

Кадры з фільма "Бягучы па хвалях"

"Зеркало"

Лёгка ўявіць, каб якая-небудзь з сённяшніх кіношных красунь пагадзілася б здымацца без макіяжу? А. Церахава пайшла на гэта, паколькі легендарны Андрэй Таркоўскі пажадаў бачыць яе ў кадры практычна без грыму. Кажуць, аператар Георгій Рерберг, перш чым пачаць здымку, кожны раз правяраў, ці няма якой-небудзь касметыкі на твары актрысы: трэба было дамагчыся максімальнай натуральнасці.

Кадры з фільма "Люстэрка"

Пасля выхаду фільма Терехову сталі называць "актрысай Таркоўскага", а сама яна, як кажуць яе знаёмыя, ужо не магла сабе дазволіць здымацца "на чым папала". З Таркоўскім у яе былі асаблівыя адносіны, абодва нават называлі гэта чым-то накшталт закаханасці, хоць аб рамане гаворка не ішла. Па словах актрысы, рэжысёр быў для яе "настаўнікам, напаўбогам", да таго ж ён быў несвабодны.

"Маналог"

Зняўшыся ў драме "Маналог", Маргарыта Церахава даказала сваё ўменне пераўвасабляцца. Рэжысеры, якія здымалі яе, распавядаюць, што яна заўсёды адмаўлялася ад грыму, які перадае ўзрост. На думку актрысы, "памаладзець" або "састарэць" можна, калі цалкам ўжыцца ў вобраз. Так, у "Маналогу" яна спачатку гуляла 17-гадовую дзяўчыну, потым яе гераіні каля 25, а ў фінале яна ўжо стомленая ад усяго 40-гадовая жанчына. У рэальнасці ж ёй было 30.

Кадры з фільма "Маналог"

Дзіўна, але зоркі сапраўды атрымоўваліся падобныя пераўвасаблення, і ў яе былі свае рэцэпты (да прыкладу, недосып дапамагаў выглядаць старэй). У далейшым яна зноў гуляла гераінь нашмат больш шаноўнага ўзросту, чым яе уласны:

Старасць не гуляецца грымам, яна ідзе праз вочы і праз рукі,

— упэўненая Церахава.

"Расклад на паслязаўтра"

Сапраўднай кинодиве не страшна прымяраць на сябе не толькі ролі фатальных прыгажунь і спакусніцу, але і зусім звычайных жанчын. У "Расклад на паслязаўтра" Церахава гуляла настаўніцу літаратуры, але па тых часах (фільм выйшаў у 1978 годзе) выглядала цалкам модна.

Кадры з фільма "Расклад на паслязаўтра"

"Сіняя птушка"

У фільме сумеснага вытворчасці СССР і ЗША Маргарыта Церахава апынулася ў кампаніі галівудскіх зорак: у стужцы 1976 года здымаліся Элізабэт Тэйлар, Ава Гарднер і Джэйн Фонду. Зразумела, што Церахава была ў дадзеным выпадку "нашым адказам Галівуду" — і цалкам годным. Гуляла акторка... малако: па сюжэце стужкі жанру фэнтэзі героям у рукі трапіў чароўны алмаз, з дапамогай якога можна было очеловечивать прадметы і з'явы — агонь, ноч, малако, цукар і гэтак далей.

Кадр з фільма "Сіняя птушка"

"Сабака на сене"

Сярод самых ўсенародна любімых гераінь Церахавай — графіня дэ Бельфлер з "Сабакі на сене". Дарэчы, нават самі стваральнікі фільма не чакалі, што ў камедыі па п'есе Лопэ дэ Вега будзе такі поспех. Прайшло ўжо больш за 40 гадоў, а фільм па-ранейшаму часта паказваюць па ТБ, а гледачы кожны раз яго глядзяць.

Кадры з фільма "Сабака на сене"

Падчас здымачнага працэсу Маргарыта Церахава, як кажуць відавочцы, нярэдка спрачалася з рэжысёрам Янам Фрыдам, і яму не раз даводзілася ісці на саступкі, так што ў вобраз сваёй гераіні актрыса ўнесла ўласныя карэктывы. Так, напрыклад, у сцэне, дзе яе гераіня Дыяна дае аплявухі персанажу Міхаіла Баярскага, рэжысёр хацеў, каб актрыса ледзь тычылася асобы партнёра. Церахава ж запэўнівала, што гледачы не павераць, калі гэта не будзе па-сапраўднаму, і біла Баярскага з такой сілай, што ў яго пайшла кроў і выступілі слёзы. Дарэчы, з Баярскім акторцы таксама прыпісвалі раман, але абодва кажуць, што гэта толькі фантазіі прэсы і прыхільнікаў.

"Давай пажэнімся"

Ад гарнітурных гістарычных праектаў Маргарыта Церахава лёгка пераходзіла да фільмаў аб паўсядзённай рэчаіснасці. "Давай пажэнімся" — ці не самы вядомы з яе фільмаў, але вобраз яе гераіні Алены апынуўся блізкі мноству савецкіх жанчын. Як і сама гучыць у стужцы ідэя аб тым, што знайсці шчасце можна ў любым узросце.

Кадры з фільма "Давай пажэнімся"

"Хто паедзе ў Трускавец?"

Гэты фільм здымаўся адначасова з "Сабакам на сене". "Неверагодна жаноцкая" — самы часты эпітэт, якім гледачы апісваюць вобраз яе гераіні ў стужцы "Хто паедзе ў Трускавец?". Дарэчы, у галоўных герояў нават няма імёнаў, фільм — гэта што-то накшталт лірычнай замалёўкі аб жыцці.

Кадры з фільма "Хто паедзе ў Трускавец?"

"Д'артаньян і тры мушкецёры"

Ролю Мілэдзі Вінтэр смела можна назваць самай зорнай у фільмаграфіі Церахавай. Рэжысёр Георгій Юнгвальд-Хількевіч збіраўся аддаць ролю іншай актрысе — Алене Салавей, але тая адмовілася ад удзелу ў праекце з-за цяжарнасці — літаральна за тыдзень да здымак. Цяпер нам цяжка ўявіць у вобразе Мілэдзі каго-то акрамя Маргарыты Церахавай, а тады рэжысёр прапанаваў згуляць гэтую гераіню сваёй старой знаёмай толькі таму, што ўсе астатнія прэтэндэнткі яму катэгарычна не падабаліся, а часу на роздумы не было.

Кадры з фільма "д'артаньян і тры мушкецёры"

Церахава зноў "падправіла" вобраз гераіні па сваім гусце, зрабіўшы яе значна больш дзёрзкай і жорсткай, чым меркаваў сцэнар. Але і самой актрысе па жаданні рэжысёра прыйшлося пайсці на некаторыя ахвяры: яе валасы літаральна спалілі, паколькі перад здымкамі даводзілася кожны раз рабіць хімічную завіўку — Юнгвальд-Хількевічу хацелася, каб у Мілэдзі была раскошная капа кучаравых валасоў.